Implantologia

Brak pojedynczego zęba

W przypadku braku pojedynczego zęba ubytek uzupełniamy implantem oraz osadzoną na nim koroną (przykręcaną lub cementowaną). Aby odtworzyć pierwotne warunki anatomiczne w miejscu utraconego zęba konieczne jest zastosowanie odpowiednich technik zabiegowych. Implant powinien być odpowiednio zorientowany w przestrzeni aby zapewnić odpowiedni profil oraz podparcie dla dziąsła otaczającego przyszłą koronę. Ta tzw. różowa estetyka ma niebagatelne znaczenie u pacjentów z wysoką linią uśmiechu. W odcinku estetycznym uzębienia (zęby widoczne podczas uśmiechu) najczęściej wykonujemy korony cyrkonowe lub pełnoceramiczne osadzone na łącznikach cyrkonowych. W odcinku bocznym stosujemy łączniki tytanowe oraz korony cyrkonowe lub porcelanowe na metalu.
Na czas leczenia pacjent użytkuje uzupełnienie tymczasowe osadzone na sąsiednich zębach bądź na implancie na łączniku tymczasowym.

Braki częściowe uzębienia

Braki częściowe uzębienia uzupełniamy za pomocą mostów, czyli prac stałych, osadzanych na kilku implantach. Pozwala nam to uniknąć nieodwracalnego szlifowania zębów pacjenta pod korony. W przypadku braków skrzydłowych uzębienia, czyli braku kilku ostatnich bocznych zębów, wykonanie mostu tradycyjnego opartego na zębach pacjenta jest niemożliwe. W tej sytuacji zastosowanie implantów pozwala na odtworzenie uzębienia mostem osadzonym na stałe bez konieczności stosowania niekomfortowych protez ruchomych. W zależności od warunków anatomicznych stosujemy pojedyncze korony na implantach, w przypadku wprowadzenia takiej samej ilości implantów co brakujących zębów lub wykonujemy mosty na implantach, gdy wprowadzamy mniejszą liczbę implantów niż ilość brakujących zębów.
Na czas osteointegracji implantów pacjent użytkuje protezę częściową tymczasową lub most tymczasowy zapewniające normalne funkcjonowanie.

Bezzębie całkowite

Brak wszystkich zębów, czyli bezzębie całkowite, wymaga wprowadzenia większej liczby implantów, tak aby uzyskać maksymalną stabilizację przyszłego uzupełnienia protetycznego a tym samym zapewnić pacjentowi wysoki komfort użytkowania nowych zębów. Aby uzyskać właściwą stabilizację implantów często konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych zabiegów, tzw. okołoimplantacyjnych, przywracających właściwe warunki anatomiczne. W naszej klinice nawet skomplikowane zabiegi są precyzyjnie planowane dzięki obrazowaniu 3D i nawigacji komputerowej. Umożliwia to właściwe umiejscowienie implantów i odpowiednie zorientowanie ich w przestrzeni przy jednoczesnym maksymalnym zminimalizowaniu inwazyjności i zakresu zabiegu. Kształt ostatecznego uzupełnienia protetycznego jest wynikiem całego procesu leczenia, począwszy od planowania poprzez fazę chirurgiczną aż do odtworzenia braków zębowych. W zależności od wskazań jak i oczekiwań pacjenta mamy do wyboru różne rozwiązania protetyczne. Przy planowanej większej ilości implantów stosujemy rozległe uzupełnienia protetyczne mocowane na stałe (mosty lub protezy przykręcane). Mniejsza ilość implantów wymusza wykonanie protezy wyjmowanej mocowanej za pomocą belek, koron teleskopowych, lokatorów czy łączników kulowych. Każde z tych rozwiązań, czy to stałe czy ruchome, są bardzo cenione przez pacjentów. Zapewniają maksymalny komfort użytkowania oraz nienaganną estetykę. Pozwalają zapomnieć o kłopotliwym dyskomforcie ruszającej się protezy oraz są jedynym rozwiązaniem dla osób nietolerujących tradycyjnych protez zębowych.

Implantacja natychmiastowa

W ściśle określonych przypadkach istnieje możliwość usunięcia zęba i jednoczesne wprowadzenie w jego miejsce implantu, czyli tzw. implantacja natychmiastowa. Muszą być jednak zachowane pewne warunki anatomiczne, z których najważniejszym jest obecność policzkowej blaszki kostnej oraz brak czynnego procesu zapalnego w okolicy usuwanego zęba. Jeżeli na podstawie wstępnych badań diagnostycznych, np. tomografia komputerowa, stwierdzimy, że są zachowane wszystkie warunki konieczne do natychmiastowej implantacji, możemy przystąpić do zabiegu.
Niewątpliwą korzyścią takiego postępowania jest przeprowadzenie tylko jednego zabiegu chirurgicznego, w czasie którego usuwamy ząb oraz wprowadzamy implant w odpowiedniej pozycji.
Ujemną stroną jest natomiast brak możliwości przewidzenia jak będzie przebiegał proces gojenia tkanek otaczających wprowadzony implant. Z tego względu korzystniej jest przeprowadzić zabieg odroczonego wprowadzenia implantu ok. 6-8 tygodni po usunięciu zęba. Mamy wtedy ustabilizowaną sytuację kostno-dziąsłową i zabieg staje się w 100% przewidywalny. Do czasu wykonania ostatecznej pracy protetycznej pacjent użytkuje uzupełnienie tymczasowe.

Trudne przypadki implantologiczne

W przypadkach, w których wprowadzenie implantów jest niemożliwe ze względu na niewłaściwe warunki anatomiczne konieczne jest przeprowadzenie dodatkowych zabiegów odbudowujących brakującą kość.
W takich sytuacjach niezwykle pomocna jest nowoczesna diagnostyka polegająca na komputerowym planowaniu pozycji przyszłych implantów w oparciu o obrazowanie trójwymiarowe, czyli tomografię komputerową CBCT.
Przykładem trudnych warunków implantologicznych jest brak kości spowodowany nisko schodzącym zachyłkiem zatoki szczękowej. Wykonanie tzw.  podniesienia dna zatoki szczękowej Sinus Lift, otwarty lub zamknięty, z użyciem biomateriałów umożliwia stworzenie znakomitych warunków dla wprowadzenia implantów a w konsekwencji uniknięcie kłopotliwego dla pacjenta użytkowania protezy ruchomej.
W przypadku deficytu kości, spowodowanego zbyt traumatyczną ekstrakcją zęba lub zanikiem kości po jego usunięciu, odbudowujemy utraconą kość poprzez zabieg augmentacji kości GBR. Sterowana regeneracja kości polega na zwiększeniu wymiarów wyrostka zębodołowego z zastosowaniem biomateriałów.
W niektórych przypadkach tworzymy stabilne łoże dla implantu korzystając z innych technik zabiegowych, takich jak rozszczepienie kości w przypadku wąskiego grzbietu wyrostka zębodołowego, czy przeszczep bloku kostnego gdy mamy do czynienia z znacznym niedoborem kości.
Czasem deficyt może dotyczyć nie tylko tkanek twardych ale i miękkich, czyli dziąsła. Poważnym problemem estetycznym jest nieprawidłowy przebieg dziąsła wokół korony na implancie. W tym przypadku brakującą tkankę miękką pobieramy z podniebienia i wprowadzamy w miejsce, w którym pożądane jest uzyskanie prawidłowego, czyli estetycznego profilu dziąsła.

Przeciwwskazania do zabiegu implantacji

Przeciwwskazania bezwzględne do zabiegu implantacji
(wykluczają możliwość implantacji):

nieustabilizowana cukrzyca, czynna choroba nowotworowa, choroby hematologiczne, osteoporoza, alkoholizm, choroby psychiczne, AIDS, radioterapia, chemioterapia, choroby układowe

Przeciwwskazania względne do zabiegu implantacji
(można je wyeliminować wdrażając odpowiednie leczenie):

palenie tytoniu, zły stan higieny jamy ustnej, choroby układu krążenia (niewydolność krążenia), zaburzenia krzepliwości krwi, stosowanie antykoagulantów (leki przeciwkrzepliwe)

Informacje dla pacjenta po zabiegu implantologicznym

Każdy zabieg implantologiczny jest zabiegiem inwazyjnym. Należy o tym pamiętać, nawet przy braku obrzęku czy dolegliwości bólowych. Niezbędne jest stosowanie się do otrzymanych zaleceń, a w szczególności sumienne przyjmowanie zaordynowanych leków.

• nie wolno nic jeść do momentu ustąpienia znieczulenia
• przez kilka pierwszych dni nie przyjmować gorących napojów ani gorących pokarmów
• ze względu na możliwość wystąpienia krwawienia należy zrezygnować z nadmiernego wysiłku fizycznego przez minimum tydzień
• w czasie pierwszych 12 godzin po zabiegu należy unikać jakichkolwiek zabiegów pielęgnacyjnych np. płukania, gdyż może to spowodować wtórne krwawienia. Następnego dnia po zabiegu można rozpocząć płukanie jamy ustnej płynem antybakteryjnym (3 x dziennie po posiłku). Po 2-3 dniach od zabiegu można miejsce zabiegowe delikatnie oczyszczać miękką szczoteczką pozabiegową.

Ponadto w przypadku wystąpienia:
– obrzęku – należy przykładać suchy, zimny kompres przez ok. 15 minut z 15-20 minutowymi przerwami
– bólu – należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Jeżeli po 3 dniach od zabiegu pojawi się gorączka lub dolegliwości nasilają się należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym
– krwawienia – w pierwszej dobie po zabiegu należy trzymać głowę uniesioną podczas leżenia (np. przez podłożenie dodatkowej poduszki). Jeżeli pojawi się nadmierne krwawienie z miejsca operowanego należy przygryźć sterylny gazik położony w miejscu krwawienia. Pomocne są również zimne okłady. Jeżeli po 1-2 godzinach krwawienie nie zmniejszy się należy skontaktować się z lekarzem prowadzącym.